Ο Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας μίλησε για τις καταστροφικές επιπτώσεις της πανδημίας στην ευημερία των νέων

«Η πανδημία Covid-19 είχε καταστροφικές επιπτώσεις στην ψυχική ευημερία των νέων», διεμήνυσε ξανά ο Ανώτερος Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας Κωνσταντίνος Ν. Φελλάς, κατά την παρέμβασή του, στη διάρκεια του 1^ου Κύπρο-Ελλαδικού Πνευμονολογικού Συνεδρίου, που διεξήχθη στην Λευκωσία, με τη συμμετοχή κορυφαίων Πνευμονολόγων από την Κύπρο και την Ελλάδα. «Σε μεγάλο ποσοστό αυτό οφείλεται στους περιορισμούς που τέθηκαν σε εφαρμογή, καθώς και στο κλείσιμο των σχολείων», σημείωσε.

Ο Καθηγητής Φελλάς αναφέρθηκε στην ψυχοκοινωνική κληρονομιά της πανδημίας, κυρίως όσον αφορά τους νέους, αποκαλώντας τον ιό Covid -19 «αόρατο εχθρό» που δυστυχώς, όπως επισήμανε, βρήκε τους πάντες απροετοίμαστους με αποτέλεσμα να ταλανίσει για τρία χρόνια την κοινωνία θέτοντας σε δοκιμασία την ψυχική υγεία και τις αντοχές όλων.

«Ο συνεχής φόβος που υπήρχε στο προσκήνιο σε σχέση με την υγεία, οι οικονομικές δυσκολίες που εντείνονται συνεχώς, καθώς και οι περιορισμοί της κοινωνικότητάς εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων, μετέτρεψαν τους νέους σε ευπαθή ομάδα», υπέδειξε. Πρόσθεσε πως τα προβλήματα από την υποχρεωτική τηλεκπαίδευση, τις παράλληλες οικονομικές δυσχέρειες πολλών οικογενειών, καθώς και τον συνεχή φόβο για την υγεία, συνέπεσαν με μια κρίσιμη αναπτυξιακή περίοδο, όχι μόνο σωματική αλλά και πνευματική, για πολλά παιδιά και εφήβους. Η πανδημία τους απαγόρευσε την ομαλή κοινωνικοποίηση, σχολίασε.

Όπως εξήγησε ο Καθηγητής Φελλάς, σε αντίθεση με τους ενήλικες, τα παιδιά δεν έχουν την μνήμη πολλών προηγούμενων «καλών» εμπειριών για τη σύγκριση και την ορθολογική αξιολόγηση της κάθε παρούσας συνθήκης ως προσωρινής. Επισήμανε πως κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι νέοι ζούσαν τη ζωή τους σε εικονική πραγματικότητα. Ήρθαν σε επαφή με ένα νέο είδος επικοινωνίας, την τηλεκπαίδευση, και κατέληξαν έτσι να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο πολλαπλάσιες ώρες σε σχέση με παλιότερα.

Η υποχρεωτική σχεδόν υπερέκθεση των ηλικιακών αυτών ομάδων στο διαδίκτυο και την οθόνη, τις κατέστησε πιο ευάλωτες περιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό την κοινωνικότητά τους, θέτοντας φραγμούς στις διαπροσωπικές τους σχέσεις και στη φυσική επικοινωνία με τους άλλους, και ιδιαίτερα με τους συνομηλίκους τους.

«Η σκιά της πανδημίας φαίνεται να πλανάται ακόμη πάνω από τις σημαντικότερες πτυχές της ζωής των νέων μας, ενισχύοντας το γενικότερο αίσθημα αβεβαιότητας που επικρατεί, κυρίως σε σχέση με την οικονομική και επαγγελματική τους αποκατάσταση», συνέχισε ο Καθηγητής Φελλάς. Επισήμανε πως αυτό το συναίσθημα της αβεβαιότητας καλλιεργεί την απογοήτευση και προωθεί τον εξανδραποδισμό των αξιών, με αποτέλεσμα να έχουμε μια νέα γενιά που καλείται να διαπιστώσει και να αποδεχθεί πως το αύριο θα είναι χειρότερο από το σήμερα.

«Οι νέοι μας καλούνται να διαχειριστούν κρίσεις που σίγουρα δεν τις δημιούργησαν οι ίδιοι, και νιώθουν ανέτοιμοι και απροετοίμαστοι να το πράξουν. Αναμένεται από αυτούς να επιδείξουν την ωριμότητά τους απέναντι σε περίπλοκα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Μέχρι και πολύ πρόσφατα, η γενιά των γονέων τους καλλιεργούσε μια πολύ διαφορετική οπτική της πραγματικότητας χωρίς να αντιλαμβάνεται το αντίτιμο του υπέρμετρου προστατευτισμού, δηλαδή την ακούσια υπόσκαψη του σθένους και την άμβλυνση των δημιουργικών κινήτρων των παιδιών της», εξήγησε.

Ο Ανώτερος Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Καθηγητής Φελλάς, ολοκλήρωσε την παρέμβασή του υποδεικνύοντας πως είναι χρέος μας το να μην αφοπλίζουμε τους νέους και τις νέες αναφερόμενοι σε αυτούς ως «θύματα της πρόσφατης επιδημίας». Αντίθετα, είναι σημαντικό να τους ενδυναμώσουμε με τα εφόδια που θα τους επιτρέψουν να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις κρίσεις και τις προκλήσεις της ζωής.

«Το οφειλόμενο κληροδότημα προς τη νέα γενιά είναι η κατάλληλη αγωγή ώστε να μπορέσουν να σταθούν δυνατοί μπροστά στη ζωή οι νέοι και οι νέες μας, είναι η ενθάρρυνση ώστε να αποτινάξουν την αδιαφορία και να αναπτύξουν ισχυρή θέληση για να πετύχουν τα όνειρα και τις προσδοκίες τους για μια καλύτερη κοινωνία», κατέληξε.